Ik wil eigenlijk geen nieuwe blog schrijven over stadslandbouw, bewuster omgaan met mensenvoer en de transities* die gaande zijn. Na deel 1 en 2 had ik, dacht ik, wel gezegd wat ik wilde zeggen.
Maar ja, als je dan dit tegenkomt: dag van de stadslandbouw: Een exclusieve conferentie over stadslandbouw voor onder andere bestuurders en ambtenaren met als hoofdspreker Michael Ableman, krijg ik een dubbel gevoel. Enerzijds denk ik "yes, stadslandbouw is niet zomaar een burgerinitiatief meer, maar krijgt serieus vorm" en anderzijds gaan mijn nekharen overeind...
In een eerdere blog heb ik het over het verliezen van het contact tussen bestuurders en de maatschappij. Stadslandbouw is een schoolvoorbeeld van een initiatief dat 'organisch' is ontstaan uit de creatieve geesten van een paar mensen die inzagen dat er anders gedacht moest gaan worden over hoe wij, als maatschappij, functioneren en omgaan met onze zekerheden zoals voedsel.
Ik heb het in blog 1 en blog 2 over het grote systeem (economisch en bestuurlijk) die niet goed weten wat ze ermee moeten. Deze conferentie zal daar over gaan: hoe moet het systeem omgaan met deze ontwikkelingen. Hoera dus!
Anderzijds denk ik wat anders... Het goede aan stadslandbouw is dat het, zoals ik net al schreef, 'organisch' is ontstaan, letterlijk maar ook figuurlijk. Dit bewustwordingsproces is niet bedacht dan wel opgelegd door 'het systeem', maar juist ontstaan vanuit een behoefte van het 'volk'. Dit geeft het de energie die het nodig heeft om te groeien en zorgt voor draagvlak en draagkracht.
Waar ik nu bang voor ben is dat er bemoeienis gaat komen van enerzijds de politiek en anderzijds vanuit de voedselindustrie. Ik heb niets tegen samenwerking of ondersteuning uit deze hoek, maar ik heb wel degelijk een probleem met het van bovenaf structureren van organische ontwikkelingen. Stadslandbouw als paradepaardje van het systeem. Ik krijg een filmisch beeld voor ogen waar mannen in pak gaan kijken bij de (stads)boer: een schouderklopje, lovende woorden en als toetje nieuwe regels die de boer de das om gaan doen. Dit is wel erg negatief maar ik heb nu eenmaal weinig vertrouwen.... Door ervaring.
Misschien heb ik het bij het verkeerde eind, maar ik krijg het idee dat de politiek controle wilt hebben en dus hup een conferentie organiseert met op dag 1 een ronde door Rotterdam met de showcase projecten (uit je eigen stad, dakakker het Schieblock, enz) en op dag 2 de hoofdspreker Michael Ableman (die komt echt niet voor een bosje bloemen naar Nederland) plus workshops. De prijs is €225 excl. btw. O nu vergeet ik bijna dag 3. Op de derde dag mogen alleen burgemeesters, wethouders en bestuurders komen. Zij gaan samen met vooraanstaande experts (?) babbelen over de (on)mogelijkheden en de randvoorwaarden van stadslandbouw. Daarvan gaan mijn nekharen van overeind staan...
Dit is mijn mening en al klinkt deze wat zwaar hij komt uit de wortels van mijn verleden. Ik drink de bitterheid van mijn werkelijkheid wel met een klontje suiker weg, biologische suiker dat dan weer wel. Ik richt me op onze eigen ieniemienie dakmoestuin, ver weg van bestuurders en experts die na 26 april er vast een mening over gaan hebben.
*Een transitie is een structurele verandering die het resultaat is van op elkaar inwerkende en elkaar versterkende ontwikkelingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten