alles is economie

Naar aanleiding van wat boze berichten n.a.v. creatief met crisis (eerste blog) hierbij de uitleg.

Ten eerste moet ik iets zeggen over welke definitie van economie ik het heb, er zijn er namelijk veel:

economie
(algemeen) 1. De economische wetenschap gaat over de wensen van mensen en hoe ze proberen die wensen te vervullen.

economie
het samenhangend maatschappelijk geheel van zaken gericht op consumptie en levensonderhoud van de bevolking.

Daarnaast zie ik economie als onderdeel van een overlevingsstrategie dat deep down in de mens zit, gekoppeld aan een leerproces dat zich richt op (over)leven en levensonderhoud.

Ik denk dat wij (als mens) allemaal emotioneel economisch of economisch emotioneel handelen bij het maken van keuzes. Tussen deze twee zit een verschil vergelijkbaar met socialistische democraat en een democratische socialist, maar op deze verschillen ga ik nu niet verder in.

Een handelen levert de mens altijd wat op en dat hoeft niet direct een dienst, geld of goederen te zijn. Het kan ook een gevoel zijn. De reden dat we bijvoorbeeld anderen helpen zonder daar iets voor terug te hoeven is wel degelijk economie: het geeft een prettig gevoel dat kan worden vertaald naar respect, erkenning, een lach of het gevoel dat je nodig bent. Omdat wij sociale wezens zijn hebben we dit nodig, immers je bestaat pas als je door de ander 'gezien' wordt. Ik ben al lange tijd afgestapt van het oude: Cogito ergo sum 'ik denk dus ik ben' (René Decartes), dat dit iets zegt over dat jij verantwoordelijk bent voor je eigen keuzes en dat door twijfel juist bestaansrecht hebt en 'bent' is absoluut waar, maar je kan heel wat nadenken in je eentje... zonder de ander ben je niets anders dan een gedachteproces.
Op het moment dat je de gedachten kan delen en feedback ontvangt, besta je. De Sociale Psychologie is dan ook de wetenschappelijke studie naar hoe (menselijke) gedachten, gevoelens en gedragingen worden beïnvloed door werkelijke of ingebeelde anderen (Allport, 1985). Daarnaast heb je Kurt Lewin (1951) met zijn B=ƒ(P,E) (Behaviour = ƒ(Person, Environment). Gergen (1973) voegde daaraan toe dat de historische context van gedrag een verklarende factor is.
Onze sociale gedragingen (psychologisch, sociologisch en groepsdynamisch) zijn, in mijn ogen, ook gebaseerd op 'wat levert mij het meeste op'  qua bijvoorbeeld veiligheid, aanzien, herkenning en erkenning.
Neem vriendschappen: deze vorm van omgang is complex. Ze bestaan vaak uit een deel liefde en een gemeenschappelijke deler. Vriendschap is een universeel gevoel dat mensen bindt, onvoorwaardelijk totdat er een breuk ontstaat omdat je je niet meer gesteund voelt of de gemeenschappelijke deler valt weg of omdat je andere verwachtingen had of omdat de ander je pijn heeft gedaan. Hard gezegd levert de vriendschap je op dat moment niks meer op, je ondervindt er zelf schade aan.

Dan de liefde, het meest bezongen onderwerp....
Liefde is volgens velen een top vorm van pure emotie, een chemie tussen twee personen. Ja daar ben ik het geheel mee eens, alleen naast dat gevoel gaan er na verloop van tijd andere zaken een belangrijke rol spelen, deze zijn meestal te benoemen na of tijdens een breuk. Liefdesrelaties kunnen namelijk ook stukgaan en alleen al om die reden zit er blijkbaar toch ook een economische kant aan terwijl liefde als een emotie wordt ervaren. Verwachtingen die kunnen tegenvallen door een ongelijke balans waar veel stellen mee kampen, economie dus. En waarom blijven sommige stellen dan bij elkaar? Juist, ook economie: veiligheid, stabiliteit (voor de kinderen), inkomen of angst. Er is dan allang geen sprake meer van de chemie maar van economie.

Ik geloof in liefde en vriendschap, ik ervaar een absolute chemie tussen mijn vrienden en al helemaal met mijn partner, toch blijf ik bij mijn standpunt en zie wat het mij oplevert: vertrouwen, feedback, eigenwaarde, een goed verhaal, een kus, het gevoel dat ik er mag zijn en al dit schenk ik met liefde even royaal terug.