Ik sta in een lift met volslagen onbekenden en in één keer hoor ik mezelf zeggen: Mammoeten... dat zou mooi zijn... Ik maak er een gebaar bij. Om de situatie onder controle te krijgen probeer ik pijlsnel een keuze te maken tussen: excuseren, uitleggen of ook verbaasd meekijken. Ik kies voor de uitleg, maar het maakt de situatie alleen maar erger...
Dat is het meisje in het kippenpak.
Het meisje in het kippenpak stapt in een bootje om de Maas over te steken, met windkracht 9. Op alle feestjes mag zij mee. Ze is impulsief en overziet de consequenties niet. Zij kent geen angst maar is bang voor alles. Haar fantasie is onuitputtelijk, de realiteit ver te zoeken. Droomt van mooie dingen en is verantwoordelijk voor bijna alle embarrassing moments.
Groet mensen zonder ze te kennen en raakt verdwaald achter de schermen van het Victoria & Albert Museum opzoek naar de uitgang.
Het meisje in het kippenpak gaat om 02.00 's nachts midden op straat staan om te kijken naar de scheef groeiende huizen en voorziet op korte termijn geen problemen. Ze is creatief en kwetsbaar, neemt het leven niet al te serieus en vraagt zich af wat ze later worden wil. Ze daagt uit zonder het te weten en stelt niet te volgen vragen. Ze zingt hard mee met de muziek en voert diepzinnige gesprekken met de hond.
En ik vraag haar wat we morgen gaan doen.
Ik houd van het meisje in het kippenpak. Prachtig uitzicht door dit venster. Mooi in al zijn eenvoud.
BeantwoordenVerwijderen